Ιστορίες Ζωής & Φαντασίας
του Σοφοκλή Μαργαρίτη

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Το Ξύπνημα

Σκοτάδι...παντού σκοτάδι και αυτός ήταν κάπου ξαπλωμένος ανάσκελα. Δεν έβλεπε απολύτως τίποτε. Πήγε να απλώσει το δεξί χέρι, αλλά δε πρόλαβε να το ανυψώσει ιδιαίτερα, όταν κτύπησε σε μια ξύλινη επιφάνεια. Αμέσως πανικοβλήθηκε. Ψηλάφησε με αγωνία με τα δυο του χέρια γύρω του. Ξύλινες, ξεφτισμένες σανίδες υπήρχαν σε απόσταση αναπνοής. Κούνησε τα πόδια του...το ίδιο. Συνειδητοποίησε πως ήταν κλεισμένος σε ένα πρόχειρα φτιαγμένο ξύλινο κουτί. Η λέξη φέρετρο ταίριαζε στη περίσταση, αλλά δεν ήθελε ούτε να τη σκεφτεί. Τον τρόμαζε ακόμη περισσότερο. Με μάτια βουρκωμένα φώναξε "βοήθεια"...ξανά και ξανά. Μάταια όμως. Ένιωσε τον αέρα να μη του φτάνει, άρχισε με μανία να σπρώχνει προς τα πάνω αυτό που πίστευε πως ήταν η πόρτα της φυλακής του και χωρίς δυσκολία αυτή υπάκουσε, ανασηκώθηκε ελαφρώς. Τότε μικρή ποσότητα χώματος πέρασε μέσα από τις χαραμάδες, ανάμεσα στις σανίδες. Το χώμα έπεσε στα μάτια του, στο στόμα του, παντού. Ο τρόμος μεταμορφώθηκε. Έγινε αηδία, οργή. Έσπρωξε με όλη του τη δύναμη και το καπάκι άνοιξε, διώχνοντας το λιγοστό χώμα που το κάλυπτε. Πήρε μια βαθιά ανάσα και αισθάνθηκε για πρώτη φορά από την ώρα που ξύπνησε ανακουφισμένος. Κοίταξε ίσια, ψηλά. Αυτό που πρωτοαντίκρισε ήταν η πανσέληνος, μισοκρυμμένη πίσω από άφθονα γυμνά κλαδιά. Άπλωσε το αριστερό του χέρι στο πλάι, έξω από τον τάφο. Ένιωσε κάτι σχετικά κρύο, υγρό. Ήταν χιόνι. Στηρίχθηκε και σηκώθηκε. Ήταν, ποιος ξέρει για πόσο, θαμμένος σε βάθος 15 εκατοστών μέσα στο χώμα. Με το βλέμμα του έψαξε βιαστικά ολόγυρά του για κάτι γνώριμο. Το μικρό δάσος στο οποίο βρισκόταν δε του θύμιζε το παραμικρό. Αναρωτήθηκε πως βρέθηκε εκεί, ποιος τον έθαψε ζωντανό και γιατί. Δε θυμόταν όμως το οτιδήποτε που θα του έδινε απαντήσεις. Ξεκίνησε να περπατά. Ήθελε να βγει από το δάσος και προχώρησε προς κάτι που έμοιαζε με αυτοκινητόδρομο.

Διέσχισε απρόσεχτα τον παγωμένο δρόμο, σχεδόν παραπατώντας. Ένας οδηγός, κουρασμένος από την πολύωρη οδήγηση, είδε το νεαρό άντρα την τελευταία στιγμή και πάτησε απότομα το φρένο. Ευτυχώς το όχημα σταμάτησε εγκαίρως. Άνοιξε την πόρτα, πετάχτηκε εμφανώς ταραγμένος από τη θέση του και τον πλησίασε. Είδε τον Σεμπάστιαν, ναι...αυτό ήταν το όνομά του και του είπε διστακτικά...

"Είστε καλά; Φαίνεται πως χρειάζεστε βοήθεια!"

Ο Σεμπάστιαν στάθηκε ακίνητος, φανερά χαμένος σε ένα δικό του κόσμο. Το πρόσωπό του ήταν λουσμένο στο αίμα. Τα ρούχα του ήταν σκισμένα σε αρκετά σημεία, λερωμένα από μουσκεμένο χώμα. Το κρύο, ο χειμώνας που τις τελευταίες μέρες αποκάλυψε για τα καλά τη δύναμή του στις βόρειες πολιτείες της Αμερικής, έδειχνε να μην αγγίζει τον έντονα ταλαιπωρημένο άντρα. Σήκωσε το κεφάλι του, κοιτάζοντας επίμονα τον οδηγό, χωρίς να πει λέξη. Ξαφνικά ένιωσε κάτι που δε μπορούσε να κατανοήσει, να ελέγξει. Τα γαλανά του μάτια έγιναν κατακόκκινα. Οι κυνόδοντές του μεγάλωσαν και μια απίστευτη δίψα τον έκανε να ορμήσει στον άτυχο μεσήλικα άντρα. Τον άρπαξε από τους ώμους και αστραπιαία βύθισε τα δόντια του στο λαιμό του. Άφησε το άψυχο σώμα να σωριαστεί στην άσφαλτο και σκουπίζοντας το αίμα από το πηγούνι του, υποψιάστηκε την αλήθεια.

...Ένας βρικόλακας μόλις είχε γεννηθεί...

17 σχόλια:

  1. το θέμα δεν με συγκινεί, οι περιγραφές σου όμως σε καλό επίπεδο.
    Ξενικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα που έβαλα εδώ :)
      Να πω απλά πως γράφτηκε για ένα διαγωνισμό και είχε ως όριο λέξεων τις 500...
      Καλό Βράδυ!
      Σοφοκλής

      Διαγραφή
  2. Καλό!Θα έχουμε συνέχεια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο συγκεκριμένο δε νομίζω...Αλλά αν σ' αρέσουν "αυτά" έχω γράψει κάτι που ανήκει σε αυτό το σύμπαν και ήταν και η πρώτη μου (αρκετά σύντομη) απόπειρα...Θα το βρεις εδώ http://throughhellleviathan.blogspot.gr/ απλά πρέπει να πας στο τέλος του, για να βρεις την αρχή....Θα καταλάβεις....

      Διαγραφή
    2. Μπορείς να μου πεις ποια είναι η αρχή,γιατί δεν καταλαβαίνω... :P

      Διαγραφή
    3. :) Τα έγραφα και τα δημοσίευα :) οπότε τελευταίο στο blog θα βρεις την αρχή! Έχω δύο ιστορίες εκεί...μία ολοκληρωμένη με βρικόλακες, που θα βρεις στις πίσω σελίδες και είναι 14 κομμάτια και μία που ακολουθεί και που ακόμη δε την έχω τελειώσει :) ή αλλιώς ακολουθείς τα νούμερα...1...2...3 κτλ :) πρέπει να κατάλαβες τώρα :)

      Διαγραφή
  3. Χαίρομαι, ειλικρινά, που καταλαμβάνεις και αυτό το κομμάτι... Εννοώ της συγγραφής... Σου πάει πολύ... Την Αγάπη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαίρομαι, ειλικρινά, που καταλαμβάνεις και αυτό το κομμάτι... Εννοώ της συγγραφής... Σου πάει πολύ... Την Αγάπη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα και εδώ. Γιατί έχεις αφήσει την συγγραφή σου ; Μήπως να το σκεφτείς ξανά. Βλέπω όμορφα πράγματα και έκφραση. Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Γιάννη!! Τώρα το είδα το σχόλιο εδώ! Το σκέφτομαι ήδη...Να σαι καλά!!!! 🌼

      Διαγραφή
    2. Θα έλεγα να το σιγουρέψεις. Έχει δύναμη η γραφή σου. Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
    3. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Καλό ξημέρωμα Γιάννη!

      Διαγραφή